Met de kleine vastensluier uit Zittau toont het museum een schat van Europees belang.
De gewoonte om altaren, relikwieën, beelden en zelfs hele altaarstukken te bedekken met grote doeken tijdens de vastentijd werd voor het eerst gemeld rond het jaar 1000. Deze stoffen werden vastendoeken genoemd. De grote Zittau vastendoek (1472) en de kleine Zittau vastendoek (1573) zijn twee zeldzame herinneringen aan deze periode. De kleine vastendoek is het enige voorbeeld van het zogenaamde Arma Christi-type in Duitsland. Wereldwijd zijn er slechts zes van deze doeken bewaard gebleven. De kleine vastendoek wordt tentoongesteld in het Franciscaner Kloostermuseum voor Cultuurgeschiedenis.
